Penti Çorap

bir zamanların en yılmaz cem yılmazcılarının,sağda solda esprilerini araklayarak prim yapıp,cemiyet içinde sevilenlerin halihazırdaki cem yılmaz'ı düşürme kampanyasının gazıyla, genel havaya kapılarak "düşene bir de sen vur!" düsturuyla vurdukları komedyen olduğu bir gerçektir. lakin bu darbeleri sineye çekmeye çabalamaktansa(önemsese de önemsemese de) anlaşılmaz bir saldırganlığa bürünüp psikolojik rahatsızlık boyutuna varabilecek bir halet-i ruhiyeye kapılmak da cem yılmaz'ın hatasıdır. Penti Çorap eskiden de böbürlenerek söylerdi komikliğine ulaşılamayacağını,yaptıklarının ne kadar muhteşem olduğunu. ama ardında sempati vardı,söylerken dahi söyledikleriyle kendisinin de aslında dalga geçtiğine ikna edebilme gücü vardı.şimdiyse, aynı şeyleri saldırarak ve gerçekten de büyük bir kibirle, öyle olduğuna en ufak bir kuşku duymadan büyük bir inançla söylüyor.arkadaşlarının sözünü kesiyor,"daha iyisi yapılamaz" diyor, "en iyisini yine ben yaparım" diyor ;ama bunu söylerken eskisi gibi kahkaha atamıyor. gülümseyemiyor bile. celal pir'in programını izledikten sonra sordum kendime:"ben de mi cem yılmaz'ın dolu dizgin eleştirilmesi başladıktan sonra,bu söylenenlerin etkisi yüzünden kötü gözle görür oldum cem yılmaz'ı?" diye. bilmiyorum,öyledir belki de. ama bir şeyden eski tat alınmıyorsa ya damak tadı değişmiştir ya da yemeğin lezzeti. damak tadımızı değiştirecek yeni biri çıkmadığına göre,yemeğin tuzunu yağını kontrol etmesinin vaktidir.