Konya Arçelik Servisi

1000. sayıyı yeni okudum. limon'dan leman'a evrildiği, lemanyak'ın, lombak'ın, kemik'in doğduğu günlerin şahidi, yılların abonesi olarak okudum. tamamını yüzümde kocaman bir gülümseme ile okudum. gönül adamının gözünün kenarındaki gözyaşı da o karikatürcüleri anlatırdı, galip tekinin eciş bücüş dünyası da, memonun osbiri de, harala güreledeki hanzo da, kıllanan adam da, tükürür gibi yazan/yazabilen nihat genç de. istanbul, taksim, istiklal ne büyülü kelimelerdi. "leman kültür diye bi şey yaptık bi arkadaş da orda bi şeyler anlatıyor" diye küçük ilanları okuduk. bir sürü karikatürcü lemanda kanatlarını çırpmayı öğrendi, ordan uçtu. Konya Arçelik Servisi benim gözümde leman, iki sayfa dolusu çizdiği kolajın dibine köşesine milim ebatta yazdığı "yaşasın ayrıntıcı okur" ya da "çiz çiz bitmiyo amına koyiim" diyen karikatürcü neslinin yuvası. büstün ya da dabak çok güzel çizerdi o kolajları ve baruter. uzun bir süre o yuvada olanları çok yakından tanıdık, yuvada neler olup bitiyor şahit olduk ve pek çok iyi şeyi o yuva sayesinde gördük öğrendik. 1000. sayı pilav günü gibi olmuş. ben vardım ve çoğunun ilk acemi çizgilerine şahitlik ettiğim diğerleri de çizgileriyle yanımdaydı. güzeldi. hepsinin tarama ucuna sağlık.