Konya Baymak Servisi

programın konuşmacı dengesine göre daha torpilli görünen helal karikatürcü arkadaşımız hasan kaçan da kendi meşrebince konuşur… mizah dergilerinin “fiziki olarak” (ne demekse) çok önde olmasına rağmen “ruh olarak” çok geride olduğu ve bu nedenle de 50-60 bin civarında tirajlarla çokaz sattığı, gibi itiraz edebileceğimiz çok şey söylese de meselemiz bu değil; kendi fikridir... (bu arada kendisi ruh olarak çok ileride olan 2 mütedeyyin dergi çıkarıp 1000 civarında tirajlarla batırmıştır; mizah muhalif olmak zorunda değil, demek için 1000 dereden su getirmesi gibi…) Konya Baymak Servisi program aralarında mizah tarihi üzerine kronolojik olarak son derece sığ bilgiler veriliyor. bu tip yayınlarda alışkın olduğumuz bir şey; ellerinden o kadarı geliyor. neyse, meselemiz bu da değil… konuşmacılar, konuşmalarını tamamladıktan sonra program final yapacak, nihayete erecek derken aaa oda nesi? birden dış ses devreye giriyor... ve sıkı durun; etkileyici olmaya çalışan bir ses tonuyla şunları söylemeye başlıyor: “karikatürün naif dili, leman'ın yayına başlamasıyla değişmiştir. içinde sövgü barındıran dil, hızla yaygınlaşır ve karikatür dergilerinin ortak dili haline gelir… karikatür dergileri, her yaştan okurun dergisi olmaktan çıkıp belli bir yaşın altındaki okurların mizah anlayışını belirleyen bir organ haline gelir. siyasi mizahın derinliği kaybolmuştur... siyasi derinliği olan karikatürler -az da olsa- günlük gazetelerde kalmıştır…