11 Mayıs 2012 Cuma

Bursa Vestel Servisi

leblebi atan bir ibo'su olan dizidir. ben daha bir şey demiyorum. var benim çevremde de böyle gür bıyıkları olan, temiz yüzlü, yiğitçe adamlar, onların da var bi' çekinen yanları, ibo bir çok kişi hayatımdaki. birçok darbe almış, yadsınmış, kırılmış adam. Bursa Vestel Servisi daha çok küçükken dedim ben ağlamayacağım öyle her şeye diye. ağlamayacağım dedim, çok duygusalsın lan, saçmalıyorsun, dedim kendime. her gün kas yapar gibi, vücut çalıştırır gibi ben kontrol mekanizmaları icat ettim günden güne. bir daha, bir tane daha. çentik gibi, çıkrık gibi. göremedim bazen etrafımı onlardan. retimelerle doldu taştı parmaklarım. büyüdüm hep tekrar ettim. kaskatı kesildim. perçin perçin ağırlaştım. kendime yük oldum. birçok ağlamanın, üzülmenin, kırılmanın sadece ihtimalini bile en baştan reddettim. dayanıklı olurum, delirmem sandım. yıllarca ördüm ben bu ağlamayışımın duvarlarını, bu yaptığınız bana, yazık değil mi? yıkmak değil mi hunharca. hadi vuruyorsun, bunu fonda ahmet kaya ile yapma. yapma gözünü seveyim, adamı böyle yapma. ben burada naçar ağlarken kim bilir neler oluyor yurdumun amme hizmeti infaz kurumlarında? düşündükçe.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder