Ariston Servis Bursa

belirsizlik beni öldürüyor. konuşma yetisine sahip bir canlıyız. peki biz neden hiç konuşmuyoruz? neden kafamızda belki doğru belki de yalan saçma salak ihtimaller kurup, onlara inanıyoruz? konuşarak anlaşmak denen şeyden bu kadar bihaber olmak zorunda mıyız? bir de gurur denen bu saçma kavramı kim çıkarmış ortaya? Ariston Servis Bursa belirsizlik beni öldürüyor. akşamki fenerbahçe - galatasaray maçı için 2 ay önceden çok fena bahse tutuştuk. toplam 4 kişiyiz. ikisi fener, benimle beraber bir arkadaşım da galatasaray kazanır dedik. maçı kaybeden takımın taraftarı kazanan taraftakileri istedikleri mekanda sınırsız yemek, içecek, aklına gelen ve canının istediği herşeyi yiyebileceği bir ziyafet çektirecek. dur daha bitmedi. restorandan çıktıktan sonra da kazanan arkadaşlar büfeye gidip istediği içkiyi, isterse niğde gazozu, isterse behzat ç. birasını alabilecek. tüm bu hesaplar da maçı kaybeden takımın taraftarlarına ait olacak. ben takımıma sonuna kadar güveniyorum ve de sonuç ne olursa olsun bu değişmeyecek. akşama büyük ihtimalle de kazanacağımızı düşünüyorum (bak beraberlik bile demiyorum) büyük taraftar ve fb cumhuriyeti diye ortalıklarda gezenler yine o stattaki koltukları ateşe verip yönetime ve tüm futbolculara küfürler yağdıracaklar. yıllar sonra rahmetli yusuf hayaloğlu'nun şiirindeki gibi ''fener'in her maçına iddialaşıp millete az mı yemek ısmarladık?'' dedirteyim arkadaşlarıma, başka bişey istemem. maç sonucunda hayaloğlu haklı çıksın da, maçtan sonraki olaylar inşallah olmasın da ben haksız çıkayım dostlar. herşey iyi olsun, dostluk ve barış içinde gelişsin herşey. futbolda şiddet olmasın artık. biz onları nasıl ağırladıysak, onlar da bizi o şekilde ağırlasınlar başka bişey istemiyoruz. peşin edit: absolut yok mu ağabey ya? neyse istanblue olsun!