Doktor - Kenan Doğulu

bacağımdaki morlukların sebebini çözene kadar akla karayı seçtim. bu zorlu yolculukta bana yardım eden, "bak bunlar gibi hastalıklar olabilir doktora git" diyen çok sevgili yazar arkadaşlarıma teşekkürü bir borç bilirim. aylar önce ben henüz yazar olmadan bu başlığa bir yazar(erkek olduğunu düşünüyorum) "unutmak ve unutulmak için evleniyorum" diye bir itirafta bulunmuştu. işte ben bu yazarın akıbetini çok merak ediyorum, sürekli aklıma geliyor, acaba şimdi mutlu mu, değil mi, unutabildi mi, unutuldu mu? ben aradım bulamadım itirafını dostum, eğer bu yazıyı okursan bir mesaj uzağındayım, umarım mutlusundur. hayat çok akışkan, sürekli değişiyor sanki. buna rağmen ertesi gün hep en alışkın olduğumuz şekilde geçecek sanıyoruz. genellikle de öyle oluyor ama bazen bir saatte bile değişebiliyor hayat. artık masada bir bardağımız eksik. olsun yine çiçek yine hamdolsun... o nasıl bir gitmekmiş yalnız. yokluğun tam orta yerine gelince anladım.hayır bak gerçekten umurumda değil ama harbiden yazık ya. gece çalış uyuma uykundan feragat et, çalış. her şeyi bil her şeyi ama. biri bir şey sorduğunda kıçınla gülerek cevap ver. ver sen öyle cevap ver. sonra sınav gelsin hiçbir şey yapamayıp. 20 soruluk test sınavın 16 sorusunu salla. ama biliyorsun yine her şeyi. ama yapamıyorsun işte hafız. şimdi versin aynı kağıdı çakarım en kötü sekseni. he bu arada ders makro iktisat. çocukça belki ama harbiden sinirlendim. anlamıyorum kendimi arkadaş. yani bazen diyorum "insanları sevmiyorum, pek yüz göz olmak istemiyorum", ama diğer taraftan yalnız kalınca acayip bunalıyorum filan. sonra, bazen aza tamah edebilen, sabredebilen bir tarafım var diye düşünüyorum, bazen de tam tersi hiç bir şey kesmiyor, istediğim en ufak şey olmazsa huzursuzlanıyorum. işte böyle.