Meczup

lan farkettim ki, ciddi anlamda hic arkadasim yok. yillar yili insanlari umursamadim, kacmak istedim onlardan yok saydim onlari. bilerek sectim bu yalnizligi.. yalniz daha iyi olacagimi dusundum.. cunku hepsinden ustundum.. hepsinden ustun goruyordum kendimi. kibirliydim. ve kibir hakedilmesi gereken biseydir.. ve simdi.. etrafimda kimse yok. sonunda elde ettim istedigimi. insanlara kendimi unutturdum. eski hatiralardan ibaretim onlar icin.. simdi ise... hic olmadigim kadar iyiyim lan, oh. karısını aldattığını adım gibi biliyorum , ailesini ne zaman bir yere gönderse öyle akıl almaz planlar yapıyor ki . bir gün bunu çok sevdiğim eşine de söyleyeceğim. işkolik olduğunu düşündüren pembe gözlüğünü çıkartacak. bunlarla karşılacağımı tahmin bile etmezdim oysa. ne garip lan , evli kadınlar evli adamlar eşlerinden ayrı zevklerde... dün akşam yemeğinden sonra bende hıçkırık başladı ve bir türlü geçmek bilmedi. erken uyuyayım dedim belki uyuyunca geçer diye ama sabah saat 7 de uyandığımda devam ediyordu. şu an hala hıçkırıyorum. nefesimi tuttum, su içtim, leblebi yedim, talcid aldım, montla sıçtım, system 32 yi sildim, format attım, ama hiçbiri çare olmadı, başka neler yapılabilir diye düşünüyorum.