Lg Servis İzmir

24.bölümde bir sahne vardı ki, o kadar doğallardı ki bir an kamera arkası çekiliyor sandım yada kameralar kapatılmış rollerine hazırlanan serkan keskin ve ali atay gibiydiler. ismail abi mecnun'un beyninin içine girer ve ona türlü şakalar yapar. işte beyninin bi dokusuna dokanır sonra mecnun tribe girer, birbirlerine bakarak gülerler falan vs. adamlar cok dogal hemde cok. ayakta alkışlanası, omuzlara alınası, çay ısmarlanası bir dizi. türkiye'nin başına gelmiş en güzel şeylerden birisi. gelelim 24. bölüme diyeceğim ama maşallah herkes bir tarafını yazınca bize de yazacak bir şey kalmamış. ama şu söylenebilir; başlangıcından bitişine kadar gülmekten öldüren, ağlamaktan yaşatan bir dizi oldu. yemin ediyorum bu dizi insana yaşama sevinci veriyor valla... Lg Servis İzmir iskender' in eter çektikten sonra erdal' dan kendisini tutmasını istemesi ve erdal' ın hiç aldırış etmeden tavşanın elindeki salçaya odaklanmasına rahat bi beş dakika güldürmüş dizidir. hele o ayna sahnesinde leyla' nın mecnunu görmesi senaryo açısından dehalığın açık gösterisidir. kim tahmin edebildi ? son dönem eleştirlere de güzel bi kapak oldu. kesinlikle ilk başlardaki havası ve sürekliliği kalmadı. mecnun karakterine aşırı uyuz olmaya başladım. her sahnede aynı mal mal tavırlar, sinir bozucu bir konuşma tarzı falan. bir de dizi başlarda daha akıcıydı. türk dizilerinin en salak özelliği basit bir sahneyi 20 dakka boyunca göstermesidir. mesela kurtlar vadisi' inde falan polat arabayla bi yere operasyona giderken arka koltuğa oturur, cendere müziği eşliğinde kamera boş boş yarım saat onu gösterir bok var gibi. ya da başka dizilerde 2 karakter bi yerde oturur aralarındaki boş bi muhabbet dizinin yarısını kaplar neredeyse. bu tür uzun ve sıkıcı sahneler leyla ile mecnun' da da peydahlanmaya başladı. özellikle mecnun' lu sahneler tamamen birbirinin aynısı uzun ve gereksiz sahnelerden oluşuyor artık. bu da dizinin temposunu çok düşürdü son zamanlarda.