reflilinkim

vucudum uyustu agizim kurudu beynim durdu dusunemiyorum ve sanirim asla dusunemiyecegim, kelimeler yetmiyor anlatmaya hislerimi ilk defa bu kadar caresiz hissediyorum kendimi, gucum yetmiyor hic bir seye kalbim sıkısıyor nefes alamiyorum alamadikca dahada gucsuzlesiyorum gucsuzlestikce kendime olan inancim kayboluyor kayboldukca dahada caresizlesiyorum hayat degisiyor ve ben sabit kaliyorum kendime olan inancim kaybolurken kaybolmuyor diger seylere olan inancim goz gore gore tum duygularim sabit yeni bir duzen kurmaya calisiyorum ,o kadar buyuk ki duygularim sigdiramiyorum o kocaman duygularimi o kucucuk duzene ve tekrar soyluyorum bilmiyorum hic biseyi hic bir zaman olmadigi kadar .