Arçelik İzmir Servisleri

bugün vapurda yanımda compact fotoğraf makinasıyla resim çeken bir adam vardı. sırf pisliğine çıkarıp dslr makinamı çıkarıp bi kaç resim çektim o mekanik sesi duysun diye. sonra da kızdım kendime, zamanında ben de o makinalarla martı çekçem diye taklalar atıyodum. götü kalkmak bu olsa gerek. sözlük,çok pişmanım. tanımadan, tanışmadan önyargıyla hayatımdan çıkardığım o kadar çok insan var ki.. onlardan bazıları burayı bile okuyor belki. hayatımın son bir kaç ayını geriye sararak yaşamak isterdim. insanları tanırken ters sırayla tanımak isterdim. daha farklı olurdu. ama ben salak, lanet olası beynim her boka yargılayıp yaklaşıyor. öyle bir siliyorum ki ölse affetmem diyorum. ya da öyle bir hayatıma sokuyorum ki öldürse alınmam diyorum. aptalım işte. neyse, kaldığım yerden devam değil mi sözlük?