İzmir Bosch Servisleri

her sınav öncesi içimde sanki sınav saatini karıştırmışım gibi bir his oluyor. defalarca kontrol edip doğru olduğunu bilsem bile nedense olabildiğince hızlı bölüme gidiyorum. tanıdık bir kaç yüz görmeden içim rahat etmiyor. gerçi o an içimde başka bir huzursuzluk başlıyor. ulan bu seferde yırttın ama bir sonrakinde kesin giremicen sınava diye düşünüyorum. sözlük ben delirmek istemiyorum. kurtarın lan beni bu anlamsız telaştan. az önce 2 yillik platonik askim sevgilisizlikten dert yandi. alttan alttan ''bana birini ayarla'' mesaji verdi. hatta birini sordu. bakmayin öyle sogukkanlilikla yazdigima, henüz soktayim. ''ben varim'' da diyemedim. en iyisi olayi realize etmeden yarinki sunuma vereyim kendimi. edit: tam ''nasil biri olmali'' diye soracaktim offline oldu. lan bari o sansi degerlendir di mi? di. kolumu kırdığımdan beri crunch yiyemiyorum, yediğimi düşünemiyorum, yediğimi düşünebildiğimi de düşünemiyorum ki, paradoksal itiraf böyle olur bence.